Usługi komunikacji autobusowej to
zgodnie z art. 132 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp zamówienia sektorowe. Przyjmuje się
bowiem, że zamówienia te udzielane są w celu obsługi sieci świadczących publiczne
usługi w zakresie transportu autobusowego. Taki stan rzeczy istnieje od
początku obowiązywania przepisów o zamówieniach sektorowych. Co ciekawe, przed
nowelizacją ustawy Pzp z 2016 r. usługi komunikacji autobusowej nie były
zazwyczaj udzielane jako zamówienia sektorowe. Wynikało to z tego, iż zamówienia
sektorowe mogą być udzielane przez wybranych zamawiających, a takim
zamawiającym nie była m.in. gmina. Na skutek zmian przepisów z 2016 r.
poszerzono krąg zamawiających, którzy mogą stosować przepisy o zamówieniach
sektorowych i dzięki temu także gmina czy związek międzygminny może być obecnie
zamawiającym sektorowym. W praktyce nie każdy zamawiający ma tego świadomość i
nadal zdarza się, że gmina udzielając zamówienia na usługi komunikacji
publicznej stosuje pełen reżim zamówieniowy. Tymczasem do udzielania zamówień
sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia jest równa lub
przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8
(art. 133 ust. 1 ustawy Pzp). Poniżej więc progu unijnego zamawiający nie ma
obowiązku stosowania Prawa zamówień publicznych. Dla wykonawców ważne jest
natomiast to, że w takiej sytuacji nie przysługuje odwołanie. Co więcej, nawet
jeśli zamawiający ogłosi o zamówieniu tak jakby nie było ono sektorowym, to w
przypadku wniesienia odwołania Krajowa Izba Odwoławcza odrzuci je, twierdząc,
że wartość zamówienia jest poniżej progu, Prawo zamówień publicznych nie
znajduje zastosowania, a więc odwołanie nie przysługuje. Takie stanowisko
zajęła Krajowa Izba Odwoławcza w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2017 r., KIO
678/17. Czytaj więcej ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/2017_0678.pdf
