Jak udzielić zamówienia in-house?

Zamówienia in-house, a więc zamówienia udzielane podmiotowi wewnętrznemu, kontrolowanemu przez zamawiającego nadal budzą wiele kontrowersji. Warunki do udzielenia tego typu zamówienia w trybie z wolnej ręki określa art. 67 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp. Jednym z wymogów, które należy spełnić, to konieczność, aby ponad 90% działalności kontrolowanej osoby prawnej (czyli podmiotu wewnętrznego) dotyczyło wykonywania zadań powierzonych jej przez zamawiającego sprawującego kontrolę lub przez inną osobę prawną, nad którą ten zamawiający sprawuje kontrolę. Do obliczania procentu działalności uwzględnia się średni przychód osiągnięty przez podmiot wewnętrzny za 3 lata poprzedzające udzielenie zamówienia. Wymóg ten spełnia niewiele wykonawców, gdyż nawet jeśli przykładowo mamy do czynienia ze spółką komunalną gminy, to często świadczy ona usługi nie tylko na rzecz tej gminy, ale też na rzecz innych podmiotów (czy to prywatnych, czy też innych gmin), co przekracza ponad 10 % jej przychodu. Tym samym zamawiający nie może zastosować trybu z wolnej ręki. Warunek ten jednak nie znajduje zastosowania, jeśli ze względu na dzień utworzenia lub rozpoczęcia działalności przez podmiot wewnętrzny lub reorganizację ich działalności dane dotyczące średniego przychodu za 3 lata poprzedzające udzielenie zamówienia są niedostępne lub nieadekwatne. Wtedy procent działalności ustala się za pomocą wiarygodnych prognoz handlowych. Dlatego też niektóre spółki komunalne przeprowadziły swoją reorganizację. W wyroku z dnia 7 lutego 2017 r. Krajowa Izba Odwoławcza potwierdziła, że reorganizacja ta może polegać na:

- zaprzestanie świadczenia usług na rzecz innych podmiotów niż ten, który kontroluje wykonawcę

- zmiana umowy spółki będącej podmiotem wewnętrznym

- wyłączenie prawa pobierania dywidendy

- zmiana regulaminu organizacyjnego dostosowującej strukturę organizacyjną podmiotu wewnętrznego do świadczenia usług na rzecz zamawiającego

-przygotowanie techniczne podmiotu wewnętrznego do świadczenia usług na rzecz zamawiającego.

Więcej: ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/2017_0096.pdf

Usługi komunikacji autobusowej udzielane przez gminę to zamówienia sektorowe

Usługi komunikacji autobusowej to zgodnie z art. 132 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp zamówienia sektorowe. Przyjmuje się bowiem, że  zamówienia te udzielane są  w celu obsługi sieci świadczących publiczne usługi w zakresie transportu autobusowego. Taki stan rzeczy istnieje od początku obowiązywania przepisów o zamówieniach sektorowych. Co ciekawe, przed nowelizacją ustawy Pzp z 2016 r. usługi komunikacji autobusowej nie były zazwyczaj udzielane jako zamówienia sektorowe. Wynikało to z tego, iż zamówienia sektorowe mogą być udzielane przez wybranych zamawiających, a takim zamawiającym nie była m.in. gmina. Na skutek zmian przepisów z 2016 r. poszerzono krąg zamawiających, którzy mogą stosować przepisy o zamówieniach sektorowych i dzięki temu także gmina czy związek międzygminny może być obecnie zamawiającym sektorowym. W praktyce nie każdy zamawiający ma tego świadomość i nadal zdarza się, że gmina udzielając zamówienia na usługi komunikacji publicznej stosuje pełen reżim zamówieniowy. Tymczasem do udzielania zamówień sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 (art. 133 ust. 1 ustawy Pzp). Poniżej więc progu unijnego zamawiający nie ma obowiązku stosowania Prawa zamówień publicznych. Dla wykonawców ważne jest natomiast to, że w takiej sytuacji nie przysługuje odwołanie. Co więcej, nawet jeśli zamawiający ogłosi o zamówieniu tak jakby nie było ono sektorowym, to w przypadku wniesienia odwołania Krajowa Izba Odwoławcza odrzuci je, twierdząc, że wartość zamówienia jest poniżej progu, Prawo zamówień publicznych nie znajduje zastosowania, a więc odwołanie nie przysługuje. Takie stanowisko zajęła Krajowa Izba Odwoławcza w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2017 r., KIO 678/17. Czytaj więcej ftp://ftp.uzp.gov.pl/KIO/Wyroki/2017_0678.pdf

Nowelizacja Prawa zamówień publicznych w zakresie unieważniania postępowania

W dniu 19 września 2018 r. weszła w życie zmiana Prawa zamówień publicznych w zakresie podstaw unieważniania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Dotychczas zgodnie z art. 93 ust. 1a Prawa zamówień publicznych, zamawiający mógł unieważnić postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), które zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie całości lub części zamówienia, nie zostały mu przyznane, a możliwość unieważnienia postępowania na tej podstawie została przewidziana w odpowiednio w ogłoszeniu o zamówieniu, zaproszeniu do negocjacji bądź w zaproszeniu do składania ofert. Począwszy od 19 września 2018 r. unieważnienie postępowania jest możliwe niezależnie od tego jakie jest źródło pochodzenia środków, z których ma być finansowane zamówienie.

Więcej: http://www.dziennikustaw.gov.pl/DU/2018/1693/1